İyiliğin Olsun Kendine ve Dostluğun Kitaba!.

Bu harf-biçim karakterim; kendi buluşumdur!.
Biraz kendi sanat ilkem, çokça insanlıklar!.
Kendimi anlatacağım inşallah; şiirselliğim!.
Şiirsel denemeler adını verdim mısralarıma!.

Boşluk kaldı mı satırımda ruhen huzursuzum!.
Sanki dolu dolu mısra ile; dolu dolu hayat!.
İşte bu yüzden; kendimi bu sanat anlayışıma,
Kendimi, bu çizgime taşıyorum hürriyetimce!.

Hürriyetim; kimseyi esir almaması umudunda!.
Herkes okuduğuyla ve yazdığıyla kendi olsa!.
Doku doku dokunmuş tüm kitaplara dostluğum!.
Kalemler yeter insanın kendi umuduna, inan!.

Tecrübe edin kitapla; yazarların tecrübesi!.
Sonra bir gerçek seç adan gerçeğine azimle!.
Benim gerçeğim paylaşımın daimiliğidir aşk!.
Paylaşımın daimiliğine aşk derim; kendimce!.

Paylaşım üzerine kurulmuş kainatımız ŞÜKÜR!.
Şükürler ola; paylaşımcılığım devam ediyor!.
İnşallah son nefesime kadar; sevgide kalem!.
İnşallah son nefesime kadar; saygıda kalem!.

Yanlış tepkilerim oldu; haksızım şikayetle!.
Şikayet etmek yerine imkanlarımı keşfetmek!.
Şikayetçi olduğunun kusuruna ışık olabilme!.
Bir kusuru örtmek; aydınlık olsun aşk diye!.

{Kemal KABCIK – ANTALYA - 23 Kasım 2013 Cumartesi 18:25:34}